บทเพลงถึงเพื่อน

เพลง “หนังสือรุ่น”
เปิดออกมาดูโดยไม่ตั่งใจ
ว่าจะได้เจอรูปเก่าอยู่ในวัน เวลาที่สดใส
วันที่มีเราข้างกายภาพเดิมๆ ก็หวนมา
เปลี่ยนเวลากลับไปวันนั้นใจก็เหมือนสั่นๆ เกือบลืมกันแล้ว

ต่างเดินกันไปตามทางของใครแยกไปค่อยๆไกลห่าง

อยู่ดีๆวันนึงก็จางหาย ขาดกันโดยไม่รู้ตัว

แต่เรื่องราวที่สวยงาม อยู่อย่างเดิมไม่เคยหมองมัว
ในหนังสือเก่าๆ “หนังสือรุ่น” เราเล่มนี้
**รูปเธอยังยิ้ม ข้างเธอคือฉันเพ่งมองดูนานๆ น้ำตาก็มาคลอๆ

กี่ปีมาแล้ว เธอเป็นยังงัยบ้างหนอค่อยๆลืมเลือนกันไป

ไม่รู้ทำไมเหมือนกันเรื่องราวเหล่านั้น จึงจบลง

***เปิดไปดู เบอร์โทรไม่เห็นมีที่ลงไว้คือที่อยู่

หยิบปากกา บรรยายในจดหมายว่าจำกันได้ไหมเธอ

ที่อยู่เดิม ที่เขียนไปหากเปลี่ยนแปลงก็คงไม่รู้

ได้แต่หวังกันไปความหลังคงไม่ตาย.......จากเรา

กลอน

เพื่อนรักของฉัน
เพื่อนซี๊....
หน้านี้ทะเลาะกัน
ประจำ.....จนชินหู...
.ทำเล่นแง่ วางฟอร์ม
..แต่จู่ๆก็กลับมาดีกันได้
ช่วยกันบ้าง.... แช่งกันบ้าง
ไม่รู้ว่าใคร.....เหนือใคร
อยู่กันมานาน..จึง”รู้ใจ”
กระทั่ง.......ถึงวันที่จะลา
...(จากกันไกล)รู้ไหม
คิดถึงจน
"น้ำตาไหล"คนดี